Текст
Публикуется по изданию: Snorri Sturluson. Heimskringla. Ill / Bjarni A?albjarnarson (?F. В. XXVIII). 1951. Bis. 3-67.
I. kap?tuli
Magn?s ?l?fsson byrja?i fer? s?na eptir j?lin austan af H?lmgar?i ofan til Al-deigjuborgar. Taka ?eir at b?a skip s?n, er ?sa leysti um v?rit. ?ess getr Arn?rr jar-lask?ld ? Magn?ssdr?pu:
N? hykk rj??anda rei?u
r?ggrs, ?v?t veitk g?rva,
?egi seimbrotar, segja
seggjum hneitis eggja.
Vasa ellifu allra
ormsetrs hati vetra,
hraustr ??s herskip gl?sti
H?r?a vinr ?r G?r?um.
Magn?s konungr helt austan um v?rit til Sv??j??ar. Sv? segir Arn?rr:
?ing bau? ?t enn ungi
eggrj??andi ?j??um.
Fim bar hir? til h?mlu
herv??r ara br??is.
Salt skar h?fi h?ltum
hraustr ?j??konungr austan.
B?ru brimlogs r?ri
br?n ve?r at Sigt?num.
H?r segir, at Magn?s konungr, ?? er hann for austan ?r Gar?ar?ki, at hann sigldi fyrst til Sv??j??ar ok upp til Sigt?na. […] (Bls. 3–4)
V. kap?tuli
[…] Bjarni Gullbr?rsk?ld orti um K?lf ?rnason:
Hafa l?ztu unga j?fra
erf?, sem til r?? hverfa.
Satt es, at sitja kn?tti
Sveinn at Danm?rk einni.
Kenndu?, K?lfr, til landa
kappf?sum Magn?si,
ollu? ?r ?v?, es stillir
j?r? of fekk, ?r G?r?um.
Magn?s konungr var ?ann vetr yfir N?regi, en H?r?a-Kn?tr yfir Danm?rk. (Bls. 12)
VIII. kap?tuli
[…] Sigvatr spur?i optliga, er hann fann kaupmenn, H?lmgar?sfara, hvat ?eir kynni segja honum til Magn?ss ?l?fssonar. Hann kva?:
Enn lystir mik austan,
erut of spgr?, ?r G?r?um
fr? ??lingi ungum,
opt byrju? lof, spyrja.
Fr?ttik sm?s, ?? at sm?stir,
smoglir astar foglar,
?inig lj?gumk f?r, fl?gi,
fylkis ni?s, ? mi?li.
(Bls. 18)
IX. kap?tuli
En er Magn?s ?l?fsson kom til Sv??j??ar ?r Gar?ar?ki, ?? var Sigvatr ?ar fyrir me? ?str??i dr?ttningu, ok ur?u ?au gll fegin mj?k. ?? kva? Sigvatr:
Heim s?ttir ?? h?ttinn
h?nd, en vel m?tt l?ndum,
?inn sto?ak m?tt, sem m?nnum,
Magn?s konungr, fagna.
F?rak v?st, ?v?t v?rum,
var?r at ??r, ? Gar?a,
skrifnask sk?rinafna
skript, ?j??konungr, niptar.
S??an r?zk Sigvatr ? fer? me? ?str??i dr?ttningu at fylgja Magn?si til N?regs. […] (Bls. 19)
XXIII. kap?tuli
Einn dag, ?? er Magn?s konungr sat ? h?s?ti ok var fjglmennt um hann, sat Sveinn Ulfsson ? f?tskgrinni fyrir konunginum. ?? t?k konungr til m?ls: «Kunnigt vil ek gera hgf?ingjum ok allri al???u ?? r??agor?, sem ek vil vera l?ta. H?r er kominn til m?n ?g?tr ma?r, b??i at ?ttum ok af sj?lfum s?r, Sveinn ?lfsson. Hann hefir n? ggrzk minn ma?r ok selt m?r tr? s?na til ?ess. En sv? sem ??r vitu?, at allir Danir hafa ? sumar ggrzk m?nir menn, ?? er n? landit h?f?ingjalaust, er ek em ? brot farinn, en ?ar er, sem ??r vitu?, mj?k hersk?tt af Vin?um ok K?rum ok Q?rum Austrvegsmgnnum e?a sv? Sgxum. H?t ek ?eim ok at f? h?f?ingja til landvarnar ok landstj?rnar. S? ek ?ar engan mann jafnvel til fallinn fyrir allra hluta sakir sem Svein ?lfsson». […] (Bls. 37)
Более 800 000 книг и аудиокниг! 📚
Получи 2 месяца Литрес Подписки в подарок и наслаждайся неограниченным чтением
ПОЛУЧИТЬ ПОДАРОК