Текст
Публикуется по изданию: Snorri Sturluson. Heimskringla. III / Bjarni A?albjarnarson (?F. B. XXVIII). 1951. Bls. 68-202.
II. kap?tuli
Eptir um v?rit fengu ?eir s?r skipan ok f?ru um sumarit austr ? Gar?ar?ki ? fund i Jarizleifs konungs ok v?ru ?ar um vetrinn. Sv? segir B?lverkr:
Mildingr, strauktu um m?kis
munn, es l?zt af gunni.
Holds vannt hrafn of fylldan
hr?s. ?aut vargr ? ?si.
En gramr, n? fr?k fremra
fri?sker?i ??r ver?a,
austr vastu ?r et n?sta,
?r?iglyndr, ? G?r?um.
Jarizleifr konungr t?k vel vi? ?eim Haraldi. Ger?isk Haraldr ?? h?f?ingi yfir landvarnarm?nnum konungs ok annarr Eil?fr, sonr R?gnvalds jarls. Sv? segir ?j???lfr:
Eitt h?f?usk at,
Eil?fr ?ars sat,
h?f?ingjar tveir:
Hamalt fylk?u ?eir.
Austr-Vin?um ?k
? ?ngvan kr?k.
Vasa L?sum l?ttr
li?smanna r?ttr.
Haraldr dval?isk ? Gar?ar?ki n?kkura vetr ok f?r v??a um Austrveg. S??an byrja?i hann fer? s?na ?t ? Grikland ok haf?i mikla sveit manna. ?? helt hann til Miklagar?s. […] (Bls. 69–70)
V. kap?tuli
[…] Haraldr dval?isk marga vetr ? Affr?k?, fekk ?f lausafj?r, gull ok alls konar d?rgripi. En allt f? ?at, er hann fekk ok eigi ?urfti hann at hafa til kostna?ar s?r, sendi hann me? tr?na?arm?nnum s?num nor?r ? H?lmgar? ? vald ok g?zlu Jarizleifs konungs, ok dr?sk ?ar saman ?grynni fj?r, sem l?kligt er, at vera myndi, er hann herja?i ?ann hluta heimsins, er au?gastr var at gulli ok d?rgripum, ok sv? mikit sem hann ger?i at, er me? s?nnu var ??r sagt, at hann mundi eignazk hafa ?tta tigu borga. (Bls. 76)
XV. kap?tuli
[…] Me? ?essu komsk Haraldr ?t af Miklagar?i, f?r sv? inn ? Svartahaf. […] ?? sigldi Haraldr nor?r ? Ellipalta, f?r ?a?an allt um Austrr?ki.
? ?essum fer?um orti Haraldr gamanv?sur ok eru saman sext?n ok eitt ni?rlag at ?llum. ?essi er ein:
[2] Snei? fyr Sikiley v??a
s??. V?rum ?? pr??ir.
Br?nt skrei?, vel til v?nar,
vengis hj?rtr und drengjum.
V?ttik minnr, at motti
mani enn ?inig nenna.
?? l?tr Ger?r ? G?r?um
gollhrings vi? m?r skolla.
?v? veik hann til Ellisifjar1, d?ttur Jarizleifs konungs ? H?lmgar?i. (Bls. 88–89)
1 Ellisifjar – E; Ellisif – K, 39, F.
XVI. kap?tuli
En er Haraldr kom til H?lmgar?s, fagna?i Jarizleifr konungr honum forkunnar vel. Dval?isk hann ?ar um vetrinn, t?k ?? ? s?na var?veizlu gull ?at allt, er hann haf?i ??r sent ?annug ?tan af Miklagar?i, ok margs konar d?rgripi. Var ?at sv? mikit f?, at engi ma?r nor?r ? l?nd haf?i s?t sl?kt ? eins manns eigu. Haraldr haf?i ?rim sinnum komit ? p?l?tasvarf, me?an hann var ? Miklagar?i. ?at eru ?ar l?g, at hvert sinn, er Grikkjakonungr deyr, ?? skulu V?ringjar hafa p?l?tasvarf. ?eir skulu ?? ganga um allar p?l?tir konungs, ?ar sem f?hirzlur hans eru, ok skal hverr ?? eignask at frj?lsu, er h?ndum komr ?. (Bls. 89–90)
XVII. kap?tuli
?ann vetr gipti Jarizleifr konungr d?ttur s?na Haraldi. S? h?t El?sabeth, ?? kalla Nor?menn Ellisif. ?etta tj?r St?fr blindi:
M?g? gat allvaldr Eg?a,
?gnar mildr, ??s vildi.
Gulls t?k gumna spjalli
gn?tt ok bragnings d?ttur.
(Bls. 90)
En at v?ri byrja?i hann fer? s?na ?r H?lmgar?i ok f?r um v?rit til Aldeigjuborg, fekk s?r ?ar skip ok sigldi austan um sumarit, snori fyrst til Sv??j??ar ok lag?i til Sigt?na. Sv? segir Valgar?r ? Velli:
Skauztu und farm enn fr?zta,
frami veitisk ??r, beiti,
far?ir gull ?r G?r?um
grunlaust, Haraldr, austan.
St?r?ir hvatt ? h?r?u,
hvardyggr j?furr, glyggvi,
s?ttu, ??s s?drif l?tti,
Sigt?n, en skip hnig?u.
(Bls. 91)
XVIII. kap?tuli
Haraldr fann ?ar Svein ?lfsson. ?at haust haf?i hann fl?it fyrir Magn?si konungi vi? Helganes. En er ?eir fundusk, fagna?i hv?rr ??rum vel. ?l?fr s?nski Sv?akonungr var m??urfa?ir Ellisifjar, konu Haralds, en ?str??r, m??ir Sveins, var systir ?l?fs konungs. Ger?u ?eir Haraldr ok Sveinn f?lagskap sinn ok bundu einkam?lum. Allir Sv?ar v?ru vinir Sveins, ?v? at hann ?tti ?ar ina st?rstu ?tt ? landi. Ger?usk ?? ok allir Sv?ar vinir Haralds ok li?sinnismenn. Var ?ar mart st?rmenni bundit ? m?g?um vi? hann. Sv? segir ?j???lfr:
Reist eikikj?lr austan
?r?igt vatn ?r G?r?um.
Sv?ar t??u ??r s??an,
snjallr landreki, allir.
Gekk me? gulli miklu,
glygg fell ?tt of tyggja,
h?ll ? hl?bor?, sollin
Haralds skei? und vef brei?um.
(Bls. 91–92)
XXXIII. kap?tuli
Haraldr konungr fekk ??ru, d?ttur ?orbergs ?rnasonar, inn n?sta vetr eptir en Magn?s konungr inn g??i anda?isk. ?au ?ttu tv? sonu. H?t inn ellri Magn?s, en annarr ?l?fr. Haraldr konungr ok Ellisif dr?ttning ?ttu d?tr tv?r. H?t ?nnur M?r?a, en ?nnur Ingiger?r. […] (Bls. 112)
XLVIII. kap?tuli
[…] H?kon f?r ?? ?egar ?r landi ok haf?i langskip vel skipat. Hann kom fram su?r ? Danm?rk ok f?r ?egar ? fund Sveins konungs, m?gs s?ns. T?k konungr feginsamliga vi? honum ok fekk honum ?ar veizlur miklar. Ger?isk H?kon ?ar landvarnarma?r fyrir v?kingum, er mj?k heiju?u ? Danaveldi, Vin?r ok a?rir Austrvegsmenn ok sv? K?rir. L? hann ?ti ? herskipum vetr sem sumar. (Bls. 130)
LXXXII. kap?tuli
[…] Haraldr konungr, ??r hann f?ri ?r ?r?ndheimi, haf?i ?ar l?tit taka til konungs Magn?s, son sinn, ok setti hann til r?kis ? N?regi, er Haraldr konungr f?r ? br?t. ??ra ?orbergsd?ttir var ok eptir, en Ellisif dr?ttning f?r me? honum ok d?tr hennar, M?r?a ok Ingiger?r. ?l?fr, sonr Haralds konungs, f?r ok me? honum ?r landi. (Bls. 178)
LXXXIII. kap?tuli
En er Haraldr konungr var b?inn ok byr gaf, sigldi hann ?t ? haf ok kom af hafi vi? Hjaltland, en sumt li? hans kom vi? Orkneyjar. L? Haraldr konungr ?ar litla hr??, ??r hann sigldi til Orkneyja, ok haf?i ?a?an me? s?r li? mikit ok jarlana P?l ok Erlend, sonu ?orfinns jarls, en l?t ?ar eptir Ellisif dr?ttning ok d?tr ?eira, M?r?u ok Ingiger?i. ?a?an sigldi hann su?r fyrir Skotland ok sv? fyrir England ok kom ?ar vi? land, sem heita Klifl?nd. […] (Bls. 178–179)
XCVIII. kap?tuli
?l?fr, sonr Haralds konungs, helt li?i s?nu braut af Englandi ok sigldi ?t af 113 Hrafnseyri ok kom um haustit til Orkneyja, ok v?ru ?ar ?au t??endi, at M?r?a, d?ttir Haralds konungs Sigur?arsonar, haf?i or?it br??dau? ?anna sama dag ok ? ?eiri s?mu stundu, er Haraldr konungr fell, fa?ir hennar. ?l?fr dval?isk ?ar um vetrinn. En eptir um sumarit f?r ?l?fr austr til N?regs. Var hann ?ar ?? tekinn til konungs me? Magn?si, br??ur s?num. Ellisif dr?ttning f?r vestan me? ?l?fi, stj?psyni s?num, ok Ingiger?r, d?ttir hennar. […] (Bls. 197)