Текст

Публикуется по изданию: Fagrskinna – N?regs konunga tal / Bjami Einarsson (?F. B. XXIX). 1984. Bls. 55-373.

XXXVI. kap?tuli

[…] ?? er sett var ?ingit, berr jarlinn fram innsigli Kn?ts konungs ok br?f ?au, er ?ar fylg?u; f?r til kapal?n sinn at lesa upp fyrir al???u ok v?ru ?ar nefndir allir enir st?rstu h?f?ingjar ? Danmgrk. Sendir Kn?tr konungr ?eim kve?ju s?na ok ?ar me? Qllum Dgnum. «Ek vil, at tekinn s? til konungs at V?bjarga?ingi Hgr?a-Kn?tr, sonr minn; s? h?num svarit allt landit at eign ok yfirs?kn.» ?etta 0rendi styrk?i ?lfr jarl, tala?i um b??i langt ok snjallt ok sag?i, hversu ?ungt ?at var at sitja konungslausir jafnmikit land ok r?kt, sem ?eir h?f?u, ?ttu jafnan ?fri? vi? Saxa ok Austrvegsmenn ok enn fyrr vi? Nor?menn. Sv? lauk ?essu ?ingi, at Hgr?a-Kn?tr var tekinn til konungs yfir Danmgrk eptir br?fa tilv?san ok r??i Ulfs jarls, ok r?? hann ?? gllu r?kinu. N? k?mu ?essi t??endi um v?rit vestr til Englands, hvat Danir h?f?u ggrt. (Bls. 202–203)

XLIV. kap?tuli

Eptir brottfer? Sveins konungs ?r ?r?ndheimi g?r?u ?r?ndir r?? ? millom s?n, vgl?usk til enir beztu menn ok r?kustu, f?ru ?r landi; v?ru ?essir enir fyrstu menn, Eggjar-K?lfr ok Einarr ?ambarskelfir, f?ru austr ? Gar?ar?ki, bi?ja Jarizleif konung, at hann m?tti f? ?eim Magn?s, son ?l?fs ens helga. Konungrinn var ?ess mj?k trau?r, hr?ddisk, at ?eir mundi sv?kja hann sem f??ur hans. ?? s?ru ei?a t?lf enir beztu menn, er ? ?v? li?i v?ru, sem segir Bjami gullbr?rsk?ld:

Kenndi Kalfr til landa

kappsf?sum Magn?si

– ollu? ?r at stillir

j?r? ok fekk – ?r G?r?um.

Hafa l?zt unga j?fra erf?,

sem til r?? hverfa;

settisk snarr ept ?etta

Sveinn at Danm?rk einni.

?eir s?ru ?ess ei? Jarizleifi konungi, at ?eir skyldu halda Magn?s konung ? N?regi ok fylgja h?num af tr?na?i ok styrkja hans r?ki. (Bls. 207–208)

XLV. kap?tuli

Af ?essu f?ru ?eir austan ok g?r?usk ?eir K?lfr ok Einarr r??gjafar Magn?ss konungs ok f?strfe?r. ?eir v?ru ? fer? um vetrinn allt til hafsins, ok t?ku ?eir skip ok sigldu yfir til Sv??j??ar, ok ?? er ?eir k?mu til Sigt?na, gengu ?eir af skipum ok f?ru sv? um Sv??j?? ok sv? til N?regs sem vegar falla til ok k?mu ofan ? ?r?ndheimi nor?r.

Sv? sag?i Arn?rr jarlask?ld:

N? hykk rj??anda rei?u

r?ggrs, ?v?t veitk g?rva,

?egi seims stafar, segja

seggjum hneitis eggja.

Vasat ellifu alla

ormsetrs hati vetra,

hraustr ??s herskip gl?sti

H?r?a vinr ?r G?r?um.

(Bls. 208–209)